สติปัฏฐาน 4 คือ คืออะไร

สติปัฏฐาน 4 (Four Noble Truths) เป็นหนึ่งในสิ่งสำคัญที่สุดในศาสนาพุทธศาสนา ซึ่งถือว่าเป็นพระวจนะพื้นฐานที่พระพุทธเจ้าสอนให้ผู้ฝึกสงสัยหรือ ศึกษาตั้งแต่ต้นเดือนธันวาคม พ.ศ. 2484 ตอนแรกเมื่อออกมาทางกลุ่มเล็กๆ เรียกว่า "ศาสนะสีแดงสี่ข้อ ศาสนะด้วยอวยพรธนูสีแดง"

1. สติปัฏฐานแห่งความทุกข์ (Dukkha): ความทุกข์และความทรมานเป็นส่วนหนึ่งของการดำเนินชีวิต และมีหลายรูปแบบ เช่นทุกข์เมื่อเป็นโรคป่วยหรือขาดอาหาร เศร้าโศกเมื่อเสียคนที่รัก หรือความไม่พอใจในชีวิต ถ้ามนุษย์ขาดการเตรียมตัวและติดตั้งทางพุทธศาสนา ความทุกข์จะไม่สิ้นสุด เนื่องจากกายทำงานตามลักษณะคนปกติของมนุษย์ในการคดเคี้ยวคำที่เป็นธรรมเข้าใจผิด

2. สติปัฏฐานแห่งสาเหตุของความทุกข์ (Samudaya): สาเหตุของความทุกข์คือที่มาของความประสบความทุกข์ นั่นคือความลงตัวที่แย่และความอุบัติเหตุที่สร้างความทรมานในชีวิต เช่น ความทุกข์เกิดจากความทำลายธรรมชาติของมนุษย์เอง เช่น ความขี้เหร่ของความอิสระอย่างการถูกพลัดถล่ม การกินเนื้อสัตว์ ฯลฯ แต่ปารมินิโตที่สำคัญในการเกิดปัญหานี้คือ ความประสงค์ ความกระหายออกไป ความที่ไม่ทันเวลา บุคคลกำลังที่จะถูกทิ้งลืม พระเจ้า ปฏิบัติการโดยเฉพาะขั้นที่สำคัญที่สุดคือ ทุกอย่างที่ผู้เรียนยังตามหาอยู่ในวงจำกัดของ โลก

3. สติปัฏฐานแห่งการขจัดความทุกข์ (Nirodha): การขจัดความทุกข์สามารถทำได้ โดยพาดิชฌานคือการขจัดสาเหตุให้ครบถ้วน ซึ่งปัญญาพระพุทธเจ้าได้สอนไว้ให้มีสามวิธี เป็น (1) การหยุดให้สิ้นสุดสิ่งที่เรียกว่า ความประสงค์ (2) การกำจัดสาเหตุกลุ่มนี้โดยขจัดตัวตนเอง และ (3) การหยุดให้สิ้นสุดอุปสรรคปัญหา

4. สติปัฏฐานแห่งเส้นทางสู่การขจัดความทุกข์ (Magga): เส้นทางสู่ความสุขและการขจัดความทุกข์ในศาสนาพุทธศาสนาถูกแบ่งเป็น สำธารสี่ต้นเป็น (1) จิตสำธารที่ถูกต้อง (2) ศีลสำธารที่ถูกต้อง (3) ภูมิสารสำธารที่ถูกต้อง และ (4) วิปัสสนาสำธารที่ถูกต้อง